Bugün, ünlü müzisyen Kazım Koyuncu’nun 20. ölüm yıldönümü. 1971 yılında Artvin Hopa’da doğan ve sol görüşlü bir ailede büyüyen Koyuncu, müziğiyle yalnızca Karadeniz’in sesini değil, aynı zamanda devrimci bir duruşu da yansıttı. Koyuncu, “Müzisyenim, Karadenizliyim, ama hepsinin ötesinde ben bir devrimciyim” sözleriyle sanat kimliğini açıkça ortaya koydu.
Koyuncu’nun müziği, 1986’da Sovyetler Birliği’nde meydana gelen Çernobil nükleer faciasının etkilerini de yansıttı. Bu felaket, Karadeniz ve çevresindeki yerleşimlerde birçok insanın sağlığını ciddi şekilde etkiledi. O dönemde Türkiye’nin sanayi ve ticaret bakanı Cahit Aral, televizyonda çay içerek nükleer tehlikenin Türkiye’deki tarım ürünlerini etkilemediğini savunmuştu. Ancak Koyuncu, çevresel sorunlara olan duyarlılığıyla bu konudaki sessizliğe karşı geldi.
Koyuncu, 25 Haziran 2005’te akciğer kanseri nedeniyle hayatını kaybetti. Hemen ardından 2016’da babası da kanserden vefat etmiş, abisi ise uzun süre bu hastalıkla mücadelesini sürdürdüğünü açıklamıştı.
Müzik kariyerine 1990’ların başında İstanbul’da başlayan Kazım Koyuncu, Laz müziği ile rock müziği birleştirerek kendine özgü bir tarz yarattı. Arkadaşlarıyla birlikte 1995’te Zuğaşi Berepe adlı grubu kurdu ve ‘Va Mişkunan’ adlı ilk albümlerini çıkarttı. İkinci albümleri ‘İgzas’ ise 1998’de yayınlandı. 2000’lerin başında askere giden Koyuncu, solo kariyerine 2001’de ‘Viya’ adlı albümüyle adım attı. 2004’te çıkardığı ‘Hayde’ adlı albümü ile geniş kitlelerce tanınmaya başladı.
Kazım Koyuncu, ‘Şair ceketli çocuk’ lakabıyla da biliniyordu ve Karadeniz’deki ekolojik kıyama ve nükleer enerjiye karşı verdiği mücadele ile anılıyor. Müzik kariyeri kısa sürmesine rağmen, müziği ve duruşuyla hafızalarda derin bir iz bıraktı. Bugün, Kazım Koyuncu’nun anısını yaşatırken, onun müziği ve devrimci ruhu bir kez daha hatırlanıyor.
